..Zapach może budzić tęsknotę i nadzieję, za granicą dotyku spotkanie staje się wspomnieniem, muzyka, to nie tylko dźwięki ale i cisza między nimi, a wiersz, bardziej niż słowa, to Twój dreszcz kiedy go czytasz..
Ulotna opowieść, którą się z wami dzielę. Wszystko zaczęło się letnim popołudniem kiedy wiatr ze wschodniego zmienił się na zachodni i przywiał motyla…Napisałam wówczas: ,,..namaluję go na jedwabiu i będę nosiła na wietrze..”
Każda z niepowtarzalnych prac trafia do rąk niepowtarzalnej osoby, staje się jej częścią, przenika zapachem jej życia.
Katarzyna Woynowska